‘the blues’ van V&d      

We identificeren ons met merken. In dit werk associeer ik deze merken met de vergankelijkheid ervan.  V&D was in Nederland een begrip. Het warenhuis werd in 1887 opgericht, een merk waarmee je opgroeide: iets waarvan je verwacht dat het er altijd is en zal zijn maar op 31 december 2015 ging de keten failliet.  
De populariteit van dit typische Nederlandse warenhuis nam af. 
Het merk werd steeds meer gezien als ouderwets, gedateerd maar toen het faillissement eenmaal een feit was leidde het kopen van de allerlaatste broeken en bloesjes tot gevoelens van melancholie  en rouw bij personeel en klanten.

A square meter of Andalusia

blue jeans

Symbool voor vrijheid en rebellie?

De vergankelijkheid van de symboliek voor  ‘vrijheid’ als identiteit.  

Een merk is en was bepalend voor de groep waarmee je je identificeerde.   

Was je een ‘Lee’, een ‘Wrangler’ of een ‘Levi’s’ ?  
Of zegt je dit al niets ( meer)?

Babouche

Is samen met 50 andere werken door de vakjury genomineerd geweest voor de titel van ‘ schilderij van het jaar 2018 ‘

I am my memories

 ! am 

De witte vlag is tegelijk neutraal qua identiteit maar symboliseert ook overgave in tegenstelling tot de strijd waarmee het kunnen behouden van identiteit lijkt samen te hangen en dat juist niet ‘neutraal’ wil zijn.

De ironie is dat wit alle kleur in zich herbergt zonder enige strijd.
 

Soldaten die een witte vlag dragen of ermee zwaaien mogen niet worden aangevallen. Men verwacht van een persoon die de witte vlag draagt, dat hij neutraal blijft en verplicht om niet tot oorlogshandelingen over te gaan.

De witte vlag is bekend als teken van overgave. Islam betekent bijvoorbeeld letterlijk ‘overgave aan God’. Overgave als tegenhanger van afscheiding en onderscheiding.

De gekleurde vlag en zelfs de zwarte vlag  creert een ‘eigen’ identiteit en vormt een middel om een volk, een groepering te binden en daarmee symbolisch te onderscheiden van anderen.  

Zodra er een angst is voor verlies van identiteit is en een behoefte aan behoud van identiteit en worden identificaties belangrijker.

Zie ook het ‘je suis Charlie’ dat massaal werd ingezet op facebook (over de profielfoto en foto in de kleuren van de Franse vlag). Een soort van symbolische identificatie met de slachtoffers die zouden staan voor ‘vrijheid’ en het gedeelde gevoel van de bedreiging die vrijheid te verliezen en een protest en strijd voor het behoud ervan. Deze reactie zie ik al een onderdeel van de tijdgeest die zich sterk focust op identiteit en angst voor verlies van vrijheid. 

← olieverf op 2 doeken 70 x 90  Verkocht